La cadarma que llee

LES PRIESES NOS TIEMPOS DEL COVID

Llego a casa de mercar nel Carrefour alimentos dellos de primer necesidá, dellos col IVA del ventiún por cientu (estos quien sepan per ónde aliendo aldovinarán cuálos), cuando me digo nin, yá ye hora d'echar un pitu, pero qué pitu, collaciu, retrucóme la memoria recobrada, qu'echara'l caberu na cai namái finar la estaya, enantes de garrar la moto, la Honda güei. Dánseme mal les prieses, poro prefiero alendar fondo, recoyer despacio l'aire qu'alimenta los pulmones, pero un pitu ye un pitu, l'estancu taba peslláu y l'horariu'l quioscu ye d'aquella manera. Coyí les llaves y salí escopetiáu fasta qu'a mediu camín espirrié y dime cuenta que nun llevaba mazcarita, y sentíme esnudu, en porriques, y avergoñáu volví pa casa corriendo a pola ropa. El quioscu taba zarrando. Pelos pelos pillé'l tabacu.