LLEICIÓN NOVENA. LA CADARMA VIEYA QU'ECHÓ PELA VIDA QUE LA PUNXO PINGANDO (II)

Pa qué más pos colo que ye de so, güesos, xuegos, l’espinazu, yá tien bastantes llaceries. La cadarma que llee, la cadarma que ve Tele5, toles cadarmes que pasen del mediu sieglu, tán más o menos feches mierda, van atopando peax tres peax pa vieyos nes autopistes de la vida. Vieyos como perros llambiéndose les firíes nes urxencies del Santu Oficiu. Firíes que-yos apurre la vida cabrono per aciu’l maxín, les coraes o la cadarma a la cadarma que llee y a la que ve Tele5.

LLEICIÓN NOVENA. LA CADARMA VIEYA QU'ECHÓ PELA VIDA QUE LA PUNXO PINGANDO (I)

La cadarma, anque nun les tien, entrúgase cómo andarán les coraes. Nun les tien pero creyéndose cadarma que llee o cadarma que ve Tele5 como si les tuviere y asina siente ferver el sangre, arder l'estómadu; ve que la vexiga suelta delles vegaes el mexu como un atascu nel cruz de la carretera la Costa con Menéndez Pelayu; con tantu tintu'l fégadu y los reniles vaiga usté a saber.

REDONDU, CUADRÁU

O nun-yos interesaben los ángulos o nun sabíen qué cosa yeren. Debíen ser solares, tien tola pinta. D'eso paezme que sabe l'albeite, que yá me correxirá si da'l casu. Los romanos, que yeren paisanos perorganizaos, xente de llei y orden pa lo de so, enemigos de los espacios en comuña, meses redondes y demás baturicios circulares, nos que la clasificación y la xerarquía son imposibles, fixeron cases cuadraes, fáciles de compartimentar ya intraxerarquizar pola mor del ángulo reutu. Quiciabes toi escribiendo como un pollín. Dirálo l'albeite, que yá taba neso lo menos en 1982.

DOWNSIZING

Siendo conscientes de que'l tamañu les coses y los paisanos ye relativo, asina y too ye conveniente xubir de xemes en cuando a la Campa Torres pa ver a los seres y enseres como si foren figures d'una maqueta a escala de númberu con dellos ceros.

FONTE DE TIEMPU

Fai bien d'años saqué-y una semeya a una moza, la fonte detrás d'ella. Tábemos nel entamu la rellación, lo que quier dicir que mos prestaba tar xuntos. Ella tovía nun conocía los mios llaberintos, yo inda nun sabía qu'ella cola tiesta esbarrumbaba una parede. Perhí, ente les obres completes de la casa, andará la semeya, toos con venti años menos. El casu ye qu'ayeri topé con ella (cola fonte) de casualidá, en Ruedes.

‌SÓLO TABA CALEYANDO
‌
‌Nesta semeya entama la cuesta que xube pa Picalloréu, camín bien pindiu a vegaes que ye a cachos carretera, a cachos carrera, a cachos caleya, pero la Vespa envízcalu a ún, segunda, tercera, segunda, y ún nella tira pa riba, siempres tira pa riba esquivando furacos y grixu ensin parar muncho a pensar que a lo meyor llueu tien de baxar pel mesmu camín, como asina foi. 
‌
‌Pasando'l lletreru de Picalloréu, que ye un llanu nel altor de la llomba (cases nun fui quien a veles), al otru llau d'una vuelta (aquello yá yera caleya) topo cola bucólica estampa d'unes cuatro o cinco vaques que vienen pa mio a bon pasu y el vaqueiru qu'echa a correr pa escontra min.
‌
‌-Oi, oi!
‌-Échome pa esa curva d'ehí?
‌-Non, por Dios. Prefiero que deas la vuelta y baxes fasta pasáu'l cruce u ta'l pueblu anterior.
‌-Y eso?
‌
‌Y ye equí que surde l'imperativu categóricu.
‌
‌-Ye que vien detrás un güe que nun ta acostumáu a les motos.
‌-Hostia! Nada, nun te preocupes, que nun diba a dengún llau: sólo taba caleyando.

ESPECULANDO DE COYONES

Escueya usté enerxía escuro o tirón gravitatoriu d'un universu paralelu, gravedá o holograma, billocación o ondes guía. Grecia especuló l'átomu y nel XX especulemos les cuerdes. Si remembro bien, la rellación de tamañu esistente ente una cuerda y l'átomu básicu, que ye'l del hidróxenu, ye la qu'hai ente esti y l'universu visible. Seguimos, pues, especulando de coyones.

Pal interior daben de too incluyíos rayos y truenos poro anque nun mos preste muncho y menos en branu colamos de Xixón pela autovía de la faza costera dispuestos a arramplar ún a ún con tolos minutos y segundos del domingu famientos de lo que nomen bon tiempu.

LLEICIÓN OCTAVA

Facese veceru del chigre'l vinu ye una manera como otra cualesquiera de caltener la tiesta nel so llugar, que ye'l llugar de los güeyos bien abiertos y les oreyes atentes, les xenxives zarraes col gargüelu quietu, los párpagos plegaos parada la llárima y el cazu bien alzáu, que se note con los llabios serios y el papu defendíu. El mundu ye la puta viesca selvaxe. Facese veceru del chigre'l vinu ye caltener el tiempu adomao, la seguridá na vidaya, el dentame entero salva la tenyera ensin mexelles colloraes. Metiéndonos no fondero la tiesta ye lo principal. Darréu'l vinu y les venti páxines que-y da, marcha vusté pa casa a arrequexase de too y toos y de vusté mesmu, en cuantes el tiempu lo diz, namás el tiempu lo marca, nel índiz del tiempu, nun vaya vusté chiscase de mierda.

SPAIN IS DIFFERENT

Nun escaezan que n'Europa nun hai país como esti. Un pecáu que val pa siguir en "Cúntame" o nel Barsa nun val nin tien de valir nin pa siete díes de ministru "d'esquierdes". La seleición española de fútbol quedó ensin seleicionador a un día del Mundial. Ablucamos con Trump y Kim y mire usté'l ganáu qu'equí llega a lo cimero.