La cadarma que llee

EL XARDÍN DE LOS SENDEROS QUE BIFORQUEN (3)

En dos llugares de la física xúntense lo mui grande y lo mui pequeño: nel socesu presente (entiéndase'l conceutu de "presente" d'aquella manera) de los furacos negros y nel socesu pasáu del orixe l'universu ("d'aquella manera" val tamién pal conceutu de "pasáu"). Pa lo de so les matemátiques de la física lo grande furrulen al milímetru, lo mesmo que pa lo de so les matemátiques de lo nano. Agora, ai amigu, mezles pa comprender orixe y furaconos, que van date infinitos imposibles o mesmamente qu'esti universu onde tamos, meca, nun esiste: metíos a desplicar, dalguién yá ta falando d'un megasoftware simulador del nuesu universu los coyones; falen tamién d'un universal holograma. Fuxendo d'estes barbaridaes, lo nano fíxose más nano con matemátiques pa lo pernano, tan pernano qu'un átomu d'hidróxenu, l'átomu más simple, sedríe a la cuerda lo que l'universu visible a una castañal.