DELLOS DÍES CABRONOS
Ún ñunca ta preparáu pa sumise de sópitu
nun día pa dientro nun llaberintu aparentemente ensin salida. Ún yá tuvo
bastante Jung nel so día. Ún yá ta fasta los coyones. Son díes
qu'amiyen de día sobro ún a traición, col sol brillando percima. Non,
nun te van atacar nin con ñublu nin con lluvia nin vientu; non, qué va,
hom. Nun ye por nada que'l depresivu tarreza lo que los demás dicen
bonos díes. Diba bien de tiempu que nun me pillaba ún. Andes a manotaes per
dientro y nótentelo fasta los ciegos. Nun t'ataquen esos díes a lo
lloco, non: saben de sobra que daqué te fixo dañu y aprovechen pa metete
un bon taragañu nes coraes. Malfiríu, tócate llambete y reestructurate.
Nun marafundies los minutos de la vida surniándote los mocos de la mala
suerte. Pasóte con cuatro años, ta pasándote con cincuenta y cuatro y
va pasate con cientu ocho. Yes tu. Y que pasa que'l sol tien dellos díes
cabronos de xemes en cuando.
No hay comentarios:
Publicar un comentario